شیشه فلوت
در این صفحه از شیشه فلوت با موارد زیر آشنا شوید:
شیشه فلوت
تاریخچه ی ساخت شیشه فلوت، در سال 1959 فردی به نام پیلکینگتون نوعی از شیشه را معرفی نمود که " شیشه فلوت " نام گرفت. از آن زمان تا به حال فرآیند فلوت به آهستگی گستره شد و جایگزین فرآیند شیشه تخت شد.
شیشه فلوت توانسته است با تکنولوژی های روز دنیا تولید گردد و نسبت به شیشه های تخت و ساده ی قدیمی، دارای موج و حباب نباشد و کیفیت فراوانی دارند. حمام قلع موجود در خط تولید، دلیل اصلی این کیفیت بالای شیشه های فلوت است. حمام قلع باعث می شود شیشه های مذاب روی قلع مذاب و در مجاورت هوا سرد و جامد قرار گیرند. این شیشه ها دارای کیفیت بسیار خوبی می باشند.
شیشه های تختی که با استفاده از فرآیند فلوت به دست می آید، نسبت به شیشه تخت های گذشته دارای مزایایی می باشند. فرآیند شیشه فلوت می تواند شیشه های تخت با کیفیت بالا از ضخامت 0.5 تا 25 میلی متر تولید شوند.
قیمت شیشه فلوت
شیشه فلوت یکی از انواع مختلف شیشه هایی است که از آن برای مصارف صنعتی، خانگی استفاده می شود. این نوع شیشه به طور معمول در صنعت آینه کاری کاربرد بسیاری دارد. شیشه فلوت در مقایسه با سایر شیشه ها مانند شیشه لمینت و شیشه سکوریت از شفافیت کم تری برخوردار می باشد و قیمت پایین تری نیز دارد. و به دلیل مسطح و صاف بودن قیمت مناسبی در مقایسه با سایر شیشه ها دارد.
تفاوت شیشه معمولی با شیشه فلوت
تولید شیشه معمولی: شیشه معمولی از پودر ماسه سنگ کوارتز، شن و ماسه سیلیس، فسیل پتاسیم، نمک گلابیر و... با توجه به نسبت معینی، با ذوب کوره با درجه حرارت بالا، از طریق روش عمودی یا روش صاف کردن تخت، تولید می شود. با توجه به ضخامت 2، 3، 4، 5، 6 میلی متر تولید می شود.
تولید شیشه فلوت از موادی چون: ماسه های دریایی، پودر ماسه سنگ کوارتز، خاکستر سودا، دولومیت و سایر مواد خام تولید می شود. در کوره از ترکیب این مواد به صورت مایعی شناور با ضخامت یکنواخت ایجاد می شود. برای شکل دهی از کمربند شیشه ای جلا داده می شود و بعد از سخت شدن مایع شیشه شروع به سرد شدن می کند. و برش شیشه در این مواقع انجام می گیرد. شیشه فلوت به ضخامت 4، 6، 8، 10، 12، 15، 19 میلی متر تقسیم می شود.
فرایند تولید شیشه فلوت
این روش به این صورت بود که مواد مذاب با دمایی بالا وارد حمام قلع شده و سپس دمای این حمام کم کم کاهش یافته و زمانی که به 700 درجه سانتی گراد رسید، غلطک های زوجی دو طرف لبه ی شیشه را در بر می گیرند. این کار باعث ثابت ماندن عرض شیشه می شود. پس از مشخص شدن سطح شیشه و تثبیت آن، دوباره دمای حمام افزایش یافته و دمای نوار شیشه به 850 درجه سانتی گراد میرسد. حال به سرعت غلطک های انتهایی افزوده و ضخامت شیشه را کنترل می کنند. با این روش تولید شیشه های نازک تر و یا ضخیم تر از 6 میلی متر امکان پذیر شد.
برای تولید کردن شیشه هایی ضخیم تر از ضخامت تعادلی، به وسیله ی موانع و یا میله های گرافیتی، حرکت مواد مذاب در حمام قلع کنترل می گردد و نمی گذارد در عرض حمام پخش شوند. ضخامت ورقه ی شیشه ای تولید شده بستگی به سرعت و مقدار کشش شیشه در حمام دارد.
این روش برای تولید شیشه های خم شده در کوره ها، مثل تولید شیشه ی خودرو ها، پاسخگو نبود و باعث ایجاد کدری روی سطح شیشه می شد. محققان پس از گذشت زمان با آزمایش های فراوان توانستند این ناخالصی ها را با کنترل کردن دور گردش مواد در کوره و حمام، کاهش داده و روش فرآیند فلوت را تکامل ببخشند.
از مشکلات تولید شیشه فلوت
از مشکلات این روش، می توان به این مورد اشاره کرد که لبه ی دیوار معلق، درون مواد مذاب قرار می گیرد و همین امر باعث پیدا شدن ناخالصی و آلودگی مذاب می گردد. این مشکل با گذشت زمان حل شد. با پوشاندن لبه ی دیوار معلق به وسیله ی پلاتین، توانستند لبه را از مواد مذاب خارج نمایند. همچنین در آن زمان یکی دیگر از مشکلات بزرگ آنها، روش پیچیده ی تولید شیشه های نازک بود.
محققان در ابتدا فکر می کردند توسعه ی مواد مذاب و پخش آن ها بر روی قلع تا زمانی طول می کشد که ورقه مذاب به ضخامت متعادلی مثلا حدود 6 میلی متر برسد. به همین منظور برای تغییر دادن ضخامت شیشه سرعت غلطک های انتهایی را تغییر دادند و بالا پایین کردند. اما تجربه نشان داد اگر سرعت غلطک انتهایی به منظور کم کردن ضخامت شیشه ها کم شود، عرض ورقه های شیشه هم بسیار کاهش می یابد. برای مثال برای تغییر دادن ضخامت شیشه از 6 به 4 میلی متر، عرض ورقه های شیشه ای از 2.5 متر به 75 سانتی متر تبدیل شد. آنها از همان زمان متوجه شدند که باید در فرآیند تولید شیشه فلوت تحولی ایجاد کنند تا این مشکل بر طرف شود. حتی برای کنترل کردن ضخامت شیشه، بر روی ترکیب آن هم کار کردند ولی باز هم نتیجه بخش نبود.
آن ها با استفاده از تغییر دادن ترکیب شیشه و کار کردن بر روی تعادل بین نیروهای کشش سطحی شیشه، توانستند ضخامت را بین 6 تا 7 میلی متر تنظیم کنند نه بیشتر.
بعد از تلاش های بسیار زیاد محققین، در نهایت تغییر دما در حمام قلع و حرکت انبرهای بالشتکی لبه گیر کارساز شد و برای تغییر ضخامت شیشه بسیار موفقیت آمیز بود.
